Baza wiedzy

Nasze działania oparte są na rzetelnej i szczegółowej wiedzy dotyczącej rozwoju dziecka. Rodzice zawsze mogą liczyć na naszą fachową pomoc w radzeniu sobie z codziennymi trudnościami ich małych pociech.

Dieta sensoryczna – integracja sensoryczna w życiu codziennym

W celu przyspieszenia osiągnięcia zamierzonych efektów terapii Integracji Sensorycznej istotne jest zaangażowanie rodziców i regularna praca w domu. Program domowy dla rodziców czyli tzw. dieta sensoryczna to dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka aktywność, która ma na celu poprawę funkcjonowania układu nerwowego. Podobnie jak inne diety, ta również przynosi efekty tylko wtedy gdy jest różnorodna a przede wszystkim stosowana regularnie i konsekwentnie. Powinna być tak zaplanowana, aby nie kojarzyła się zarówno dziecku jak i rodzicowi z czymś przykrym i trudnym. Musi być naturalnym elementem codziennych aktywności. Zadania wykonywane w domu powinny mieć luźny charakter. Nie muszą być wykonywane zawsze o tej samej porze i według utartego schematu. Ważniejszy jest cel, który chcemy osiągnąć a nie sztywne normy. Jeżeli uda nam się tak wprowadzić dietę, że dla dziecka będzie dobrą zabawą a rodzica nie zmusi do poświęcenia czasu wolnego to już połowa sukcesu.

Aktywności stymulujące rozwój dziecka

Jak możemy dopasować codzienne czynności aby spełniały funkcję diety sensorycznej i stymulowały rozwój dziecka?

Poranna pobudka

Nie ograniczajmy się do przysłowiowego buziaka na dzień dobry. Przytulmy do siebie kilkukrotnie dziecko np. 3-4 mocne uściski. Drogę do łazienki można pokonać zaspanym wolnym krokiem ale można także wykonywać np. skoki obunóż lub na jednej nodze. Przejście do kuchni może odbywać się po naklejonej na ziemi taśmie – przodem, tyłem lub skacząc z jednej strony na drugą. Podczas ubierania dziecka można od razu wykonać krótki masaż z wykorzystaniem określonej faktury a na koniec wykonać kilka obrotów na krześle.

W drodze do szkoły

Droga do szkoły czy przedszkola również może stanowić dobry czas na kilka prostych ćwiczeń rozwijających pamięć i zdolność do koncentracji. Już jadąc samochodem możemy zabawić się z dzieckiem w grę typu: Policz lle psów miniemy po lewej stronie a ile po prawej? (różnicowanie prawo-lewo), Jak duże psów miało sierść jasną a jak dużo ciemną? (zapamiętywanie, koncentracja) Jakie zwierzęta mijamy po drodze? Zapamiętaj wszystkie i wymień.
Zabawa w pilota: dziecko „nawiguje” rodzica obserwując uważnie trasę samo określa w którą stronę powinno się skręcić(różnicowanie prawo – lewo, zapamiętywanie)
Pożegnanie z dzieckiem również może mieć formę stymulacji czucia głębokiego, czyli kolejne kilka mocnych uścisków a następnie przybijamy 3-4 wysokie piątki. Trzymamy ręce na tyle wysoko żeby dziecko musiało podskoczyć i trafić w nasze dłonie. Podczas zajęć w szkole nie mamy wpływu na aktywność dziecka ale tym już zajmą się nauczyciele. Obecnie w każdej klasie dzieci minimum 2-3 razy w tygodniu mają zajęcia z wychowania fizycznego. Jeżeli dziecko nie ma ewidentnych przeciwwskazań zdrowotnych nie zwalniajmy go z lekcji W-F, co stało się w ostatnich latach bardzo częstą praktyką. Grupowa aktywność fizyczna uczy rywalizacji i współzawodnictwa. Uczy dziecko dążyć do wygranej ale również zaakceptować porażkę. Jest także przede wszystkim przerwą w ciągu wielu lekcji podczas, których dziecko musi siedzieć w ławce i skupiać się na nauce.

Popołudnie

Po szkole w ciągu dnia gdy dziecko odpoczywa: czyta książkę, ogląda ulubioną bajkę lub po prostu śpi możemy je przykryć kołderką obciążeniową.

Co jest ważne dla dziecka?

Należy również pamiętać aby jak najwięcej angażować dziecko w codzienne obowiązki. Pomoc w kuchni nawet przy najprostszych czynnościach takich jak rozłożenie talerzy i sztućców przed obiadem, posprzątanie ze stołu czy równe ustawienie krzeseł przy stole. Podczas gotowania możemy stworzyć dziecku ogromną ilość okazji do ćwiczeń motoryki małej np. wziąć palcami szczyptę soli i nasypać do jedzenia, porwać liście sałaty, zamieszać coś czy przelać. Są to nieskomplikowane zadania pozornie nie mające związku z integracją sensoryczną. W rzeczywistości rozwija koordynację ruchową, równowagę, motorykę, jak również stymuluje układ dotykowy, wzrokowy, słuchowy.
Każda aktywność, w którą zaangażujemy dziecko i będziemy konsekwentnie egzekwowali jej wykonanie, pozytywnie wpłynie na rozwój. Uczy dziecka obowiązkowości i daje wiarę we własne siły. Umożliwia również poznanie rzeczywistego świata a nie tego wirtualnego w telewizorze czy komputerze.

Należy także pamiętać o nie przeciążaniu dziecka nadmiarem bodźców sensorycznych w ciągu dnia. Już sam pobyt w szkole jest wystarczająco obciążający i męczący dla układu nerwowego. Po szkole dziecko musi mieć chwilę czasu wolnego najlepiej spędzonego na świeżym powietrzu. Jeżeli dziecko w ciągu dnia najpierw jest w szkole, następnie na zakupach w galerii handlowej, a następnie jeszcze spędzi parę godzin przed telewizorem jednocześnie grając na tablecie nie powinno nas dziwić, że później jest pobudzone, ma problem z koncentracją lub budzi się w nocy. Pamiętajmy, że dzieci uczą się i rozwijają przede wszystkim poprzez spontaniczną zabawę. Dlatego dajmy im chwilę spokoju i ciszy. Niech same kreatywnie zaplanują swoją aktywność. Fakt że nadmiernie pobudzone dziecko skupia się grając na komputerze albo oglądając kolejną bajkę siedzi spokojnie i nie sprawia nam żadnych kłopotów jest tylko pozorne i chwilowe. Tak na prawdę wirtualny świat jest zbyt szybki i zbyt intensywny dla nie w pełni rozwiniętego układu nerwowego kilkulatka. Dziecko nie jest w stanie przetworzyć tak dużej ilości nienaturalnych bodźców a przeciążony układ nerwowy nie może prawidłowo funkcjonować. Pojawiają się kłopoty z zasypianiem, nadruchliwość i trudności z koncentracją. Obecnie dzieci mają możliwość uczęszczać na wiele dodatkowych zajęć pozalekcyjnych. Warto się zastanowić czy kilkulatek, który uczy się dwóch obcych języków, chodzi na zajęcia z robotyki, chemii i fizyki dla najmłodszych aby na pewno jest szczęśliwy?

Wieczór

Wieczorem przed spaniem znowu powinniśmy zaplanować określone stymulację sensoryczne. Gdy dziecko myję zęby powinno jednocześnie wyszczotkować język, policzki od wewnątrz i wargi. Jest to szczególnie ważne u dzieci nadwrażliwych dotykowo w obszarze oralnym mających trudności z jedzeniem. Podczas kąpieli można wyszorować różnymi gąbkami czy szczotkami całe ciało dziecka (faktury muszą być akceptowane przez dziecko). Następnie wykonujemy uciski rąk, nóg i pleców lub po prostu kilkukrotnie mocno przytulamy do siebie. Podczas snu możemy zastosować kołderkę obciążeniową jako kolejny element stymulujący czucie głębokie. Początkowo dziecko śpi pod kołderką przez 30-40 minut przez 2 tygodnie. Następnie robimy tydzień przerwy i powtarzamy. Czas możemy wydłużyć do 60-90 minut w zależności od reakcji dziecka. Jeżeli nie posiadamy kołderki obciążeniowej pozwólmy dziecku mocno i ciasno owinąć się zwykłą kołdrą. Czynności tego typu stymulują układ dotykowy i proprioceptywny co ma na celu wyciszenie układu nerwowego. W ciągu dnia dziecko jest narażone na niezliczoną ilość wszelkiego rodzaju bodźców sensorycznych. Układ nerwowy jest przeciążony. Często przejawia się to trudnościami z zasypianiem, zwiększonym poziomem pobudzenia, rozdrażnieniem itp. Mocniejsze wrażenia czuciowe wpływają na stan pobudzenia poprzez zmianę poziomu neurotransmiterów, w tym serotoniny regulującej pracę systemu nerwowego.